Dwangvoeren

Hill's a/d

Linus zat er in het begin als een vaatdoekje bij, zo zielig. Hij bleef zitten waar je hem neerzette, hij liep gewoon niet. We moesten hem ook op de kattenbak zetten zodat hij zou plassen. Na de uitslag van de bloedtest kregen we ook speciaal niervoer mee voor Linus. Dat waren Hill's k/d (k van kidney) en Hill's a/d om aan te sterken. Hill's a/d is een soort astronautenvoer, maar niet speciaal niervoer. Linus wilde niet zelf eten in het begin, en daarom gaven we met een spuit het voer. Dat was echt verschrikkelijk. Hij was zo mager, en we pakten hem in met een handdoek, hoewel hij toch niet echt tegenstribbelde, omdat hij zich natuurlijk hartstikke beroerd voelde. We merkten wel snel verschil, hij voelde zich steeds iets beter, en daardoor ging hij zich ook steeds meer verzetten tegen het dwangvoeren.















Blender

Het niervoer (Hill's k/d) bestaan uit brokjes vlees, in tegenstelling tot Hill's a/d dat een papje is (soort astronautenvoer wat we in het begin gaven). Daardoor kregen we het met geen mogelijkheid in de blender. Gek werd ik er van, want dát voer was toch wel beter voor zijn nieren. Maandag heb ik geloof ik een blender gekocht, en sindsdien heb ik de Hill's k/d van te voren helemaal vermalen tot een papje. Zo kon het tenminste wel in de spuit.




















Vitamine B

Op internet vond ik dat vitamine B heel goed kan zijn bij het herstel van een nierbekkenontsteking, daarom had ik bij de dierenarts vitamine b gehaald. Dit vermaalden we ook en mengden we door het voer. Linus leek hier echt steeds meer van op te knappen, en we waren daar natuurlijk heel erg blij mee.

Hieronder een foto van toen we nog dwangvoeding gaven met een handdoek. Na een tijdje was dit niet echt meer nodig. En Linus raakte ook meer in paniek mét een handdoek, dan zonder. Soms leek hij het ook wel lekker te vinden, als hij toch een beetje honger had.