De dierenarts - donderdag

De assistente van de dierenarts zei dat we pas vrijdag langs zouden konden komen, het was ontzettend druk. Dus ik had een afspraak staan om kwart over vijf. Ondertussen mailde ik met een internet-vriendin die heel veel kennis en ervaring heeft met nierkatten. Zij belde mij opeens op, ook toen moest ik natuurlijk huilen. Ik voelde me ook wel erg alleen thuis, en ik vroeg me soms ook af of ik het niet erger maakte dan het allemaal was. Dat als mijn vriend er was geweest, het allemaal niet zo erg had geleken.

Mijn internet-vriendin zei dat ze er niet een goed gevoel over had, en dat ik toch echt voor vandaag een afspraak zou moeten maken waarschijnlijk. Ze vond het belachelijk dat we niet vandaag mochten langskomen. De dierenarts kende de voorgeschiedenis van Linus toch? Dit is toch spoed, wat doet hij anders met spoed!

Gelukkig heeft dit me geholpen om het op te nemen voor Linus. Ik belde nogmaals de assistente, ik zei dat ik het idee had dat Linus pijn had, en dat ik desnoods bij een vervanger langs wilde. Toen kon ik opeens wél langs komen, en wel direct.. Dus in alle haast de reismand gepakt, een dekentje erin gedaan, Linus erin gekregen, en zo snel mogelijk naar de dierenarts gelopen.

Opname

Eenmaal bij de dierenarts aangekomen merkte ik dat het echt ontzettend druk was. Ook ging het op soort van 'first in, first out'. Er werd steeds geroepen 'wie is er nu'? Ik hield het niet meer, ik was toch spoed! Linus was toch spoed! Dus toen de dierenarts zei 'wie is er nu' zei ik dat ik geholpen wilde worden. Ik hoorde de dierenarts overleggen met de assitente. Wat ze precies zeiden kon ik niet horen. Maar toen liep de assitente naar me toe en zei, "geef Linus maar, hij wordt opgenomen". Ik gaf de reismand aan de assistente en ik kon toen geen woord meer uitbrengen. Ik moest hem achterlaten! Dat kón toch niet. De assistente zei dat ze het begreep, en ik ben toen eigenlijk zo snel mogelijk - huilend - weer naar huis gerend.

Thuis heb ik nog drie keer gebeld om dingen door te geven: Linus moest fortekor, om 11 uur s' ochtend en 's avonds de AB, en hij kreeg van mij Hill's k/d, wat ik met de blender vermaalde, anders krijg je het niet in een spuit, krijgt hij wel vocht, hoe gaat het nu met hem, wanneer hoor ik iets, jullie doen toch geen euthanasie zonder mijn toestemming, etc.

Valt allemaal mee???

's Avonds werd ik eindelijk gebeld door de dierenarts, die gelijk vroeg "hoe slecht was hij eigenlijk thuis?". Een beetje verbaasd antwoordde ik: "nou, heel slecht". Er kwam toch slijm uit zijn mond, hij was toch misselijk? Dat had ik me toch niet ingebeeld? De dierenarts vond Linus er wel rustig bij zitten namelijk.. Ik vond het maar vreemd, maar ik was ook opgelucht. Als de dierenarts vond dat het mee viel, dan zou Linus misschien nog wel het weekend doorkomen!