Die maandag na het weekend dat we weer waren begonnen met AB ging het erg goed met Linus. De eerste week hoefde ik hem helemaal niets bij te spuiten, hij at ontzettend goed. Hij voelde zich ook goed, hij speelde, was vrolijk.
Ups
Zodra Linus zich goed voelde deed hij weer de dingen die hij normaal ook graag deed. Zoals bij mij op mijn bureaustoel springen en in mijn nek zitten. Op die manier hebben we heel vaak geknuffeld. Hij was echt zo'n schat.
Omdat hij de eerste week zo goed at, dachten we allebei dat Linus ons nieuwe huis in Amsterdam nog wel zou halen. Dat is in 2008 klaar. Op deze manier mocht Linus van ons wel zeven worden, of 10, en het liefst eigenlijk 20.
Ups en downs zijn normaal bij nierfalen
Een vriendin van mij die haar hond is verloren aan nierfalen zei wel dat de ups en downs bij haar hond precies zo waren, en dat het nierfalen haar hond uiteindelijk toch fataal werd. Ik hield dat ook wel in mijn achterhoofd, maar we waren eigenlijk overtuigd dat onze Linus een uitzondering zou zijn. Linus was sterk, hij was lief. Hij verdiende het niet om dood te gaan, en wij zouden alles wat we konden doen om dat ook te voorkomen.
Tenzij het natuurlijk ondraaglijk zou worden voor hem. We wilden Linus ook niet laten lijden, om hem per se bij ons te houden. Dat doe je natuurlijk niet. Maar goed, Linus ging zo goed, dat we er zelf ook helemaal blij van werden.
Ons sociale leven
We spraken weer af met vrienden. Eerst kon dat gewoon niet, Linus moest om de zoveel tijd eten. Voor ons was het logisch dat we voor Linus kozen, en gelukkig voor onze vrienden ook. Zij kwamen gewoon naar ons toe, dus helemaal sociaal afgesneden waren we nu ook weer niet ;-). We hadden ook al bedacht dat we allebei vier dagen zouden gaan werken. Zo zou Linus maar drie dagen overdag alleen zijn. We zouden dan ook de voeding wat meer 's nachts geven, omdat we dan niet overdag eten zouden kunnen geven. Helaas is het daar nooit van gekomen..
Linus op schoot.
3 opmerkingen:
hoi wendy, wat heb je het toch zwaar gehad! mijn nierkat bonny maakt dit gelukkig nog niet mee, en ik hoop het ook niet mee te hoeven maken. overigens lijkt jouw linus erg op mijn sacha,ik heb tranen met tuiten gehuild.gelukkig maar dat ze er nog zijn, ik zou niet weten wat ik zonder ze moet...
Hoi!
Bedankt voor je berichtje! Met jouw Bonny gaat het nog goed dus? Je was er op tijd bij? Hopelijk blijft dat nog jaren goed gaan!
Is Sasha ook een coontje? Grappig dat ze op Linus lijkt, dan moet het wel een schatje zijn ;-).
Groetjes,
Wendy
Thank you for telling us about beautiful Linus, lovely story, I have 3 cats, one of then 15 years old, is sick at the momment, I hope he gets better.
Sorry I cannot write in dutch.
God bless, Susie out Spanje
Een reactie posten