Lynx

En nu is Lynx dus alleen.. Heel raar is het om maar één kat te hebben. We vonden het in het begin echt heel erg leeg en stil thuis. Als Lynx beneden was, verwachtte je echt dat Linus boven was en dat hij uiteindelijk wel beneden door de deur zou lopen.

Mandje van Linus















Toen we dinsdag het mandje van Linus op hadden gehaald, ging Lynx er eerst de hele tijd aan ruiken. Daarna ging hij erin liggen, hij ging ook heel zielig met zijn kopje op zijn pootjes liggen. Normaal ging hij nooit in het mandje liggen. Hij rende eerder weg als hij dat dierenartsmandje zag. Misschien had hij toch wel door dat Linus er niet meer is. Hij heeft namelijk niet echt 'gezocht' naar Linus, wat katten normaal wel schijnen te doen. Maar wij hadden dat ook niet verwacht, omdat ze de afgelopen drie maanden elkaar niet heel veel gezien hebben. 's Nachts lag Linus bij ons, en als we weggingen hielden we ze apart, omdat we bang waren dat Lynx anders Linus pijn zou doen, omdat hij zo zwak was. Vroeger speelden ze weleens samen, en dan kon Linus die toch een stuk kleiner was zich altijd goed verweren. Maar nu was hij zo zwak, dat we ze daarom maar apart hielden.

Alle aandacht voor Lynx




















Lynx geniet gelukkig heel erg van alle aandacht. Hij eist ook veel aandacht op door keihard te mauwen. Maine coons staan bekend om hun zachte stemgeluid, maar Lynx is echt de uitzondering op de regel hoor!

Nu hij alleen is spelen we heel vaak met hem, en dat vindt hij echt fantastisch. Hoewel Linus echt niet dominant was, mocht Lynx toch niet spelen van hem. Lynx was ook zo bescheiden dat hij dan altijd een stapje opzij deed. Maar nu komt Lynx natuurlijk helemaal los met spelen, en dat is wel heel leuk om te zien.