Eenmaal bij de dierenarts kwam ik natuurlijk hijgend aan.. toen zat de dierenarts nog te bellen met andere patienten.. voor niets gerend dus, want even later kwam mijn zusje binnen.
De dierenarts wilde de uitslag laten zien, maar toen ik Linus zag zitten in zijn hokje maakte die uitslag me helemaal niet uit. Ik geloofde het wel. Maar ik heb het toch op een briefje zien staan: 1202.
Ik voel me niet lekker!!
Linus zat heel zielig in zijn hokje, en de dierenarts pakte hem eruit, en zette hem op de behandeltafel. Hij ging toen heel zielig mauwen, zijn mauw "ik voel me niet lekker!!!". Echt heel erg zielig. Ik heb hem toen opgepakt, en hij wilde graag bij me blijven zitten. Mijn zusje heeft Linus ook nog even geaaid. Toen pakte de dierenarts de spuit. Hij zei dat ik Linus wel vast mocht houden. Het was moeilijk om een spier te vinden om in te spuiten, omdat Linus bijna geen spier meer over had.
Toen hij de spuit inspoot duurde het even voordat het ging werken. Linus werd misselijk van de injectie, iets wat bij elke kat gebeurt volgens de dierenarts. Ik denk bij elke nierkat dan, want ik was er eigenlijk vanuit gegaan dat ze 'in zouden slapen'. Linus wilde van me af, en ging toen op de tafel liggen. Hij kon niet meer op zijn pootjes staan. Hij probeerde over te geven, maar er kwam niets uit, zo zielig.. Toen bleef hij rustig liggen. Volgens de dierenarts merkte Linus er niets meer van, omdat hij al in een soort coma was. Dat hoop ik maar. En opeens was Linus weg. Zijn ogen werden glazig, heel raar. Ik heb hem toen nog een hele tijd geaaid.
Pech gehad? Echt niet!
De dierenarts zei "ja, jullie hebben gewoon pech gehad met dit katje". Dat heb ik wel even weersproken! Ik zei "nee, we hebben juist gelúk gehad met Linus, hij was zó ontzettend lief!". Daar was de dierenarts wel even stil van. Ik ben echt blij met onze dierenarts hoor, en ik weet dat hij het goed bedoelde, maar niemand mag over Linus zeggen dat we pech met hem hebben gehad. Mijn vriend reageerde precies hetzelfde toen ik het hem later vertelde. We hebben ook altijd gezegd: als we van te voren hadden geweten dat Linus maar vier zou worden, dan hadden we hem nog steeds willen hebben. We zijn gewoon hartstikke blij dat wíj hem hebben genomen, dat wíj hem hebben leren kennen. Hij was zo'n schat.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Hoi,
WIj hebben zondagavond onze kat in laten slapen, oorzaak nierfalen. We hebben in 2 maanden tijd 4 bloedonderzoeken laten doen en een echo van de nieren. Ook hebben we niervoer van Hill's gekocht maar het mocht niet meer baten. Hij was erg verzwakt en woog op het einde 3 kilogram terwijl hij vorig jaar nog 5,9 kilogram was. Toch is het ongemerkt gegaan met vermageren en toen wij het opmerkten was het dus te laat. Pepe( met streepjes op de e naar links) was gek op water en kon uren uit de kraan drinken....Hij werd slechts 5 jaar maar wilde hem geen dag missen en zou hem zo weer nemen als ik het over moest doen. Nu hebben we nog zijn broertje Nemo en die verwennen we nu dubbelop! Gr. Ivo
Vreemde opmerking van de dierenarts dat alle katten misselijk worden van die injectie. Dit is pertiment niet waar.
Wij hebben morgenavond om 18.30 uur een afspraak bij onze dierenarts voor de euthanasie van onze kat; nierfalen... Wellicht dat onze Cronos met dwangvoeren nog wel even meekan, maar dwangvoeren is wat mij betreft een hele hoge brug te ver. Dat wil overigens niet zeggen dat ik vind dat zoiets voor een ander "not done" is...
Hai Ivo en Kitty,
Wat afschuwelijk dat jullie ook afscheid (hebben) moeten nemen van jullie schatten.
Ivo, knuffel Nemo maar goed!
Echt naar inderdaad dat nierziekte eigenlijk zo'n sluipende ziekte is.. :(.
Kitty, ik kan me heel goed voorstellen dat je niet wil dwangvoeren. Je kat moet dat ook maar prima vinden! Linus vond het volgens mij wel OK, maar zijn broertje Lynx zou dat echt niet trekken. Heel veel sterkte morgen!!
Liefs,
Wendy
Wat een verhaal...veel herkenning nog steeds. Wat een dappere schat moet Linus geweest zijn en wat heeft hij geboft met zulke baasjes die hem tot het eind zo goed mogelijk hebben proberen te helpen. En inderdaad zeg, dat zou iemand ook niet tegen mij moeten zeggen over mijn lieve Noel, hoewel hij 13 is geworden, dat het 'pech' geweest zou zijn. Een band met een kat, hoe kort of hoe lang die ook heeft mogen duren is nooit pech. Ik vind het knap hoe je alles hebt verwoord!
Een reactie posten